Rozdział 9

*Następnego dnia*

Obudziłam się i zobaczyłam słodko śpiącego Lou. Po całej mojej sypialni były porozrzucane nasze ubrania. Przypomniało mi się co się wczoraj działo. Delikatnie pocałowałam Louisa. Zauważyłam że się wybudza. Uśmiechnął się i otworzył wreszcie oczy.

- Nie wiem czy ja śnie czy po prostu spędziłem noc z dziewczyną którą kocham.- uśmiechnęłam się. Wstałam i usiadłam na chłopaku. Zaczęłam go całować.

- Wystarczy ci taka odpowiedz?- spytałam. Chłopak się uśmiechnął. Jego oczy się mieniły.

- Kocham cię.- szepnął. Posmutniałam.- Co jest?

- Na chwile zapomniałam o całej sytuacji z Diegiem.- wtuliłam się w chłopaka.

- Nie bój się. Na razie o tym nie myśl.- pokiwałam głową i wstałam z łóżka. Włożyłam na siebie spodenki i bluzkę Lou. Zeszłam na dół i poszłam do kuchni. Zaczęłam robić kanapki. Po jakichś trzech minutach wszedł do kuchni Lou. Objął mnie od tyłu. Był w samych spodniach, bo ukradłam mu koszulkę. Gdy zrobiłam kanapki usiedliśmy przy stole. Ja usiadłam na kolanach Lou. Po śniadaniu poszliśmy do salonu. Usiedliśmy na sofie i włączyliśmy telewizor. Usłyszałam dzwonek do drzwi. Trochę się wystraszyłam. Spojrzałam na Lou i poszłam otworzyć. Otworzyłam niepewnie drzwi. Do mojego mieszkania wparowała Jane. Dziewczyna od razu mnie przytuliła. Zamknęłam za nią drzwi i przekręciłam na klucz.

- Hej kocie!- krzyknęła.

- Hej!- dopiero teraz dziewczyna przyjrzała się mojemu stroju.

- Przyszłam nie w porę?

-  Wejdź. Tylko uprzedzam nie jestem sama.- odezwałam się i weszłyśmy do salonu. Dziewczyna się zdziwiła.- Posiedzisz jakiś czas sam? Musimy pogadać.- chłopak pokiwał głową.- Chodź na górę. Od razu się wypakuje.- poszłyśmy do mojej sypialni. Położyłam walizkę na łóżku i ją otwarłam. Zaczęłam wypakowywać rzeczy i układać je w szafie.- Siadaj.- dziewczyna usiadła.- Zaraz ci opowiem co tylko będziesz chciała tylko powiedz mi jak wyglądało twoje spotkanie z Diegiem.

- Trwało ono może z 30 minut. Strasznie o ciebie wypytywał. To było trochę dziwne.- w moich oczach stanęły łzy.- Ty płaczesz?- pokiwałam przecząco głową.- Powiedziałam coś nie tak?- znowu pokiwałam głową.- Możesz mi to wszystko wytłumaczyć? Co się tu do cholery dzieje?- usiadłam obok niej. Wszystko jej opowiedziałam. Począwszy od wyjazdu, a skończywszy na wczorajszym wieczorze. Dziewczyna siedziała jak wryta. Nie spodziewała się tego co jej opowiem.

- Nie mogę w to wszystko uwierzyć.- rozmyślała. Ściągnęłam bluzkę Lou i włożyłam na siebie swoją. Usłyszałam że dzwoni mój telefon. Szybko podeszłam do szafki. Spojrzałam na wyświetlacz. Dzwonił Diego. Usiadłam z powrotem na łóżku. Nacisnęłam zieloną słuchawkę.

- Hej kotku! Cieszę się że raczyłaś odebrać telefon. Może spotkamy się u ciebie?- w oczach znowu stanęły mi łzy.

- Nie mów tak do mnie. Spotkajmy się za godzinę w kawiarni.

- Może być. To do zobaczenia.- rozłączyłam się. Szybko starłam łzy.

- Obiecaj mi że nie będziesz rozmawiała z Diegiem. Jak go spotkasz masz mu powiedzieć że się śpieszysz. Najlepiej w ogóle z nim nie gadaj. Uważaj na siebie dobrze?- dziewczyna pokiwała głową i wtuliła się we mnie. Zawsze traktowałyśmy się jak siostry.- Mam do ciebie jeszcze jedną prośbę.- szepnęłam.

- Jaką?- także szepnęła.

- Jak by co to jestem z tobą. Dzisiaj cały dzień spędziłam z tobą. Trzymajmy się tej wersji. Muszę iść się spotkać z Diegiem, a nie chce mieszać w to Louisa.

- Jasne.- odezwała się.

- Zaraz wracam.- zeszłam na dół. Lou siedział i oglądał telewizję. Usiadłam obok niego. Podałam mu bluzkę.- Lou idź już do domu. Chłopaki pewnie się martwią. Ja i tak muszę dzisiaj posprzątać w domu. Idę dzisiaj do Jane. Długo się nie widziałyśmy. Zadzwonię do ciebie.- przytuliłam go i pocałowałam. Chłopak ubrał się i wyszedł. Zamknęłam za nim drzwi i poszłam do sypialni. Nie chce go okłamywać, ale muszę.

- Jane ty też musisz już iść. Zadzwonię do ciebie potem.- pożegnałam się z dziewczyną. Przebrałam się i poszłam do kawiarni. Diego już na mnie czekał. Chciał mnie na powitanie pocałować, ale się odsunęłam.

- Nie rób scen.- odezwał się oburzony.

- Wzajemnie.- usiadłam na krześle.- Czego ode mnie chcesz?- spytałam zirytowana.

- Skoro nie chcesz ze mną być to będziesz udawała. Nie chce widzieć że spotykasz się z którymś z bandy tych idiotów. Możesz się spotykać z Jane. Za dwa dni będzie gala i ty ze mną tam pójdziesz. To ważne wydarzenie i będziesz udawała szczęśliwą jak nigdy dotąd.- poczułam wibracje telefonu. Dzwonił do mnie Paul. Bez zastanowienia odebrałam.

- Hallo?- powiedziałam miłym głosem.

- Holly za dwa dni jest gala. Jeżeli zależy ci żeby się wybić to musisz być. Masz wyglądać najlepiej ze wszystkich kobiet.- odezwał się Paul.

- Na pewno będę. Chłopaki też będą?- spytałam.

- Głupie pytanie. Przecież są nominowani. Pojedziesz z nami czy sama?- spytał.

- Sama. Spotkamy się na miejscu. Do zobaczenia.- rozłączyłam się.

- Masz się jeszcze dziś spotkać z tymi idiotami. Powiedz im że już się nie będziecie widywać. Zrozumiano?

- Co jeśli tego nie zrobię?- Diego chwycił mocno mój nadgarstek.

- Komuś może się stać krzywda. Chyba tego nie chcesz co?- pokiwałam głową.- No właśnie.- Bez słowa wstałam od stolika i wyszłam z kawiarni. Wyciągnęłam telefon i wybrałam numer Lou. Po chwili chłopak odebrał.

- Będę u was za jakieś 10 minut.- odezwałam się.

- Ok.- gdy mi odpowiedział od razu się rozłączyłam. Całą drogę myślałam nad tym co ja mu do cholery powiem.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Następny rozdział dodam może jutro. Mam nadzieje że podoba się rozdział. Trochę krótki, ale jest. :>